En daar was jij weer.
Mooier en dromeriger dan ooit te voren.
Je rook zo lekker, je raakte mij aan.
Het voelde zo echt. Het voelde goed, toch zo onwerkelijk.
Plotseling verdween je, door het idee dat het nooit zo had kunnen zijn.
En werd ik achtergelaten,
door niets meer dan dat verwarde gevoel,
wat jij mij altijd al gaf.
Je was er weer, in mijn droom die niet bestaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten